به گزارش پایگاه خبری تحلیلی رادار اقتصاد، ارزش ارزهای دیجیتال در یک سال گذشته نوسانات شدیدی را تجربه کرده؛ اما این باعث نشده است که چیزی از جذابیت آنها برای کلاهبرداران کم شود. ارزهای دیجیتال با حجم بالای ارزشی که در آنها ذخیره و ردوبدل می‌شود، همیشه منابعی جذاب برای کلاهبرداری و اقدامات مجرمانه بوده‌اند. در طی سال‌هایی که از تولد ارزهای دیجیتال می‌گذرد، همواره اخباری را مبنی بر کلاهبرداری در این حوزه و به‌سرقت‌رفتن دارایی‌های کاربران شنیده‌ایم. این کلاهبرداری‌ها می‌توانند طیف گسترده‌ای را شامل شوند؛ از هک و سرقت گرفته تا طرح‌های پانزی و هرمی؛ حملات فیشینگ؛ کوین‌ها و توکن‌های بی‌ارزش؛ صرافی‌های تقلبی و حتی دست‌کاری عامدانه قیمت برای کسب سود.
چنین کلاهبرداری‌هایی در کل دنیا رایج هستند و در کشور ما ایران هم بی‌سابقه نیستند. همین چند وقت پیش بود که اخباری مبنی بر دستگیری تیم یک ارز دیجیتال تقلبی به نام دریک را شنیدیم که ۱۵۰ میلیارد دلار از سرمایه قربانیان خود را به سرقت برده بودند. این رقم که در نوع خود رقم بسیار بزرگی محسوب می‌شود، شاید تنها گوشه‌ای از کلاهبرداری‌هایی باشد که روزانه در حوزه ارزهای دیجیتال اتفاق می‌افتند.
بسیاری از مجرمان حوزه ارزهای دیجیتال، فعالیت‌های غیرقانونی خود را به‌صورت زیرزمینی و دور از چشم مجریان قانون انجام می‌دهند؛ اما طبق مقاله‌ای که در وب‌سایت کوین تلگراف منتشر شده، خبر خوب این است که به‌علت عمومی‌بودن اکثر بلاک چین‌ها، این مسئله نباید برای نهادهای اجرای قانون منشأ نگرانی عمده‌ای باشد. اگر ابزارها و آموزش مناسب در اختیار این نهادها قرار بگیرد، تعقیب جرم‌هایی که با استفاده از ارزهای دیجیتال انجام می‌شوند، آن‌قدر هم که به نظر می‌رسد دشوار نخواهد بود.
البته نهادهای اطلاعاتی برای بررسی و تشخیص به‌موقع جرایم در دنیای ارزهای دیجیتال، به ابزارهای مناسب برای جمع‌آوری قانونی شواهد دیجیتال و نیروهای آموزش‌دیده برای بررسی این نوع جرم‌ها نیاز دارند. در حقیقت آنها برای این کار باید به نوعی هوش به نام «هوش دیجیتال» (DI) مجهز باشند.
مفهوم هوش دیجیتال از دو بخش تشکیل می‌شود: بخش اول شامل داده‌های جمع‌آوری‌شده از منابع و انواع داده‌های دیجیتال (مانند گوشی‌های هوشمند، رایانه‌ها و سرویس‌های ابری) است و بخش دوم به شیوه مدیریت و تحلیل این داده‌ها توسط نهادهای نظارتی برای اجرای مؤثر تحقیقات مربوط می‌شود. در صورتی که نهادهای نظارتی بدانند دقیقاً به‌دنبال چه‌چیزی هستند و به ابزارهای مناسب برای دستیابی به اهداف خود مجهز باشند، ارزهای دیجیتال دیگر کمتر شبیه یک شبکه «نامرئی» خواهند بود، بلکه به یک عملیات هوش دیجیتالی شبیه می‌شوند که تیم‌های تحقیقاتی شناخت کافی را از آن دارند.
در ادامه مقاله، ابتدا یک دسته‌بندی کلی از جرایم در دنیای ارزهای دیجیتال ارائه می‌کنیم، سپس راهکارهایی را برای مقابله با هریک از این جرایم بررسی می‌کنیم و در انتهای مقاله نگاهی به جرایم ارزهای دیجیتال در ایران خواهیم داشت. با ما همراه باشید.
ارزهای دیجیتال در خدمت مجرمان
در سال ۲۰۱۳، سلسله‌ای از جرایم بزرگ بین‌المللی مرتبط با دارک نت، بیت کوین را به سرخط اخبار در رسانه‌های جهان وارد کرد. در آن زمان، بیت کوین تنها ارز وب تاریک بود؛ اما پس از آنکه نهادهای اعمال قانون چندین‌بار موفق به توقیف بیت کوین شدند، توسعه‌دهندگانی که با نظارت دولتی بر ارزهای دیجیتال مخالف بودند، اقدام به طراحی ارزهای مونرو (XMR)، دش (Dash)، زی‌کش (ZEC) و دیگر ارزهای دیجیتال حریم خصوصی محور (Privacy Coins) کردند. این نوع ارزها طوری طراحی شده‌اند که دفترکل عمومی را غیرشفاف می‌کنند و در نتیجه، ردیابی و توقیف دارایی‌ها برای مجریان قانون دشوار می‌شود.
معمولاً کسب‌وکارهای قانونی برای فروش کالا و خدمات خود از دارک نت استفاده نمی‌کنند؛ اما این بدان معنا نیست که کالاهای قانونی در دارک نت یافت نمی‌شوند. انواع کالاهای سرقتی، محصولات تقلبی و نرم‌افزارهای کپی با کد فعال‌سازی سرقتی به‌راحتی و با قیمت‌های بسیار پایین در این بازارها قابل‌دسترسی هستند.
کسب‌وکارها با خطر سرقت اطلاعات نیز مواجه هستند. فروش حساب‌های بانکی، سوابق کارمندان، سوابق مشتریان و اطلاعات مالکیت جزو پردرآمدترین فعالیت‌های مجرمان در فضای دارک نت است. در سال ۲۰۱۹، شرکت تحلیل اطلاعات ارزهای دیجیتال سایفرتریس (CipherTrace) گزارش داد که ۶۶ درصد از محصولات و خدماتی که فروشندگان دارک نت در آن سال ارائه کردند، مربوط به محصولات پرداخت سرقت‌شده از مؤسسات مالی بوده است.
ساده‌ترین و سریع‌ترین روش برای یافتن این مجرمان، استفاده از نرم‌افزارهای پیشرفته ردیابی و تحلیل ارزهای دیجیتال است.
پول‌شویی
مجرمان برای کسب درآمد از طریق فعالیت‌های غیرقانونی مانند فروش مواد مخدر، کلاهبرداری، قاچاق اسلحه یا قاچاق انسان، باید راهی داشته باشند که وجوه غیرقانونی را به پولی تبدیل کنند که در ظاهر قانونی باشد. به این فرایند «پول‌شویی» می‌گویند.
ارزهای دیجیتال ویژگی‌هایی دارند که آنها را به گزینه‌های مناسبی برای پول‌شویی و انتقال مبالغ غیرقانونی تبدیل می‌کند. ردیابی این ارزها سخت است، تراکنش‌های آنها ناشناس است، قانون‌گذاری مشخص و سفت‌وسختی درمورد آنها وجود ندارد، هزینه انتقال آنها پایین است، بدون نیاز به واسطه منتقل می‌شوند، می‌توان در چند دقیقه آنها را از کشوری به کشور دیگر منتقل کرد و به سایر ارزهای دیجیتال یا حتی دارایی‌های ملموس تبدیل کرد و بسیاری دلایل دیگر که دست به دست هم داده‌اند تا ارزهای دیجیتال را به ابزار پرداخت محبوب مجرمان و کلاهبرداران تبدیل کنند.
پیش از ظهور ارزهای دیجیتال، پول‌شویی با ارزهای فیات به این شکل بود که مجرمان چندین حساب بانکی مختلف را ایجاد می‌کردند و پول‌های خود را با عناوین مختلف، در بین این حساب‌ها جابه‌جا می‌کردند. برای ایجاد هریک از این حساب‌ها، شخص مجرم باید مراحل احراز هویت را طی می‌کرد و اطلاعات هویتی خود را در اختیار بانک قرار می‌داد. نقل‌وانتقال پول در این سیستم سنتی، به‌شدت تحت‌کنترل بانک‌های مرکزی قرار داشت.
انتقال پول در قالب ارز دیجیتال دقیقاً در نقطه مقابل ارزهای فیات قرار دارد. برای انتقال ارزهای دیجیتال، تنها چیزی که به آن نیاز دارید آدرس کیف پول طرف مقابل است. تراکنش‌های ارزهای دیجیتال کنترل نمی‌شوند و هیچ قدرت مرکزی یا واسطه‌ای آنها را بررسی نمی‌کند.
البته برای تبدیل ارزهای دیجیتال به پول فیات، باید از یک صرافی ارز دیجیتال کمک بگیرید. یکی از راهکارهایی که صرافی‌ها برای کاهش پول‌شویی از طریق ارزهای دیجیتال اندیشیده‌اند، ملزم‌کردن کاربران به احراز هویت است. امروزه اکثر صرافی‌های بزرگ دنیا که حجم معاملات بالایی دارند، کاربران خود را ملزم به احراز هویت می‌کنند؛ اما همچنان صرافی‌های (غالباً) کوچک‌تری وجود دارند که الزامی را برای احراز هویت در نظر نگرفته‌اند.
هک، کلاهبرداری و فیشینگ
برخی از مجرمان این حوزه، فعالیت‌های خود را روی کاربران و صرافی‌های ارز دیجیتال متمرکز می‌کنند. در سال ۲۰۱۸، سه هکر مرتبط با ارتش کره شمالی موفق شدند از طریق سرقت و اخاذی از مؤسسات و شرکت‌های مالی، بیش از ۱.۳ میلیارد دلار پول فیات و ارز دیجیتال به دست آورند. قوه قضائیه آمریکا این هکرها را در فوریه سال ۲۰۲۱ محکوم کرد. جان دیمرس (John Demers)، معاون دادستان کل آمریکا دراین‌باره گفته است: آن دسته از عوامل کره شمالی که به‌جای ماسک و اسلحه از صفحه‌کلید استفاده می‌کنند، پیشروترین سارقان جهان در زمینه سرقت از بانک‌های ملی در قرن ۲۱ هستند.
شرکت سایفرتریس در گزارشی با عنوان «گزارش جرایم ارزهای دیجیتال و مبارزه با پول‌شویی ۲۰۲۰» اعلام کرد که در این سال، حدود ۱.۵ میلیارد دلار از طریق کلاهبرداری و اختلاس از میان رفته است. از سوی دیگر، جرایم مرتبط با امور مالی غیرمتمرکز (DeFi) نیز روزبه‌روز در حال افزایش هستند.
تحقیقاتی از این دست، دولت‌ها و کسب‌وکارهای خصوصی را با چالش‌های زیادی مواجه می‌کند. فناوری ارزهای دیجیتال پیچیده و به‌سرعت در حال پیشرفت است. ازاین‌رو، جای تعجبی نیست که پلیس به‌سختی در تلاش است تا از جدیدترین به‌روزرسانی‌های امنیتی و سخت‌افزارهای موردنیاز برای حل موفقیت‌آمیز پرونده‌ها عقب نماند.
با توجه به اینکه استقبال از ارزهای دیجیتال رشد قابل‌توجهی داشته است، بدیهی است که استفاده از این ارزها روندی زودگذر نخواهد بود. مجریان قانون می‌توانند با دنبال‌کردن تراکنش‌های کیف پول‌ها یا آدرس‌های ارزهای دیجیتال، مظنونانی را که پشت این تراکنش‌ها هستند شناسایی کنند. پیشرفت‌های جدید در زمینه هوش دیجیتال، بازسازی تراکنش‌ها را برای تیم‌های تحقیقاتی امکان‌پذیر می‌کند و آنها می‌توانند از این طریق، شواهدی را درباره مجرمان احتمالی کشف کنند.
راهکارها
تا به اینجای مقاله درباره انواع کلاهبرداری‌ها در فضای ارزهای دیجیتال صحبت کردیم و با مطالعه این قسمت‌ها، حتماً متوجه شده‌اید که جرایم در دنیای ارزهای دیجیتال انواع متنوعی دارند؛ اما این مسئله نباید موجب نگرانی شما شود. حقیقت این است که راهکارهایی برای مقابله با این جرایم وجود دارند که نهادهای نظارتی و حتی کاربران عادی در صورت رعایت آنها، می‌توانند به جلوگیری از تعداد زیادی از این کلاهبرداری‌ها کمک کنند. ما این راهکارها را به دو دسته‌بندی «دانش‌افزایی» و «ابزارهای نوین» تقسیم کرده‌ایم که در ادامه، هریک از آنها را مطالعه می‌کنید.
دانش‌افزایی
یکی از اولین موانع پیش روی مجریان قانون در برخورد با ارزهای دیجیتال، درک این فناوری جدید است. ارز دیجیتال یک حوزه جدید و در حال پیشرفت است و به همین دلیل، مردم آن را پیچیده می‌دانند. بنابراین واضح است که آموزش و یادگیری در این زمینه امری بسیار مهم است.
شیوه‌ها و تکنیک‌هایی که پلیس و نهادهای نظارتی برای مقابله با جرایم استفاده می‌کنند بسیار مهم هستند؛ اما آنها باید برای بهینه‌سازی تکنیک‌های خود و نتیجه‌گیری حداکثری، ابتدا به درک درستی از مفهوم ارزهای دیجیتال برسند و دانش ابتدایی خود را در این زمینه تقویت کنند.
متأسفانه این امکان وجود دارد که مقامات ارشد پلیس به‌علت جدیدبودن حوزه ارزهای دیجیتال، ضرورت آموزش در این حوزه را به‌طوری که باید درک نکنند. این شرایط دقیقاً مشابه وضعیتی است که در دهه پیش، در رابطه با تلفن‌های همراه شاهد آن بودیم.
در این دوره، بسیاری از نهادهای ارشد قانونی اهمیت بررسی تلفن‌های همراه را درک نمی‌کردند. بسیاری از تیم‌ها به این دلیل که ابزارهای لازم و دانش کافی برای بررسی داده‌های مربوط به تلفن‌های همراه را نداشتند، به‌طور کلی از این کار صرف‌نظر می‌کردند؛ اما امروزه می‌بینیم که تقریباً هر جرمی به‌نوعی به تلفن‌های همراه مرتبط است. در آینده‌ای نزدیک همین اتفاق درباره ارزهای دیجیتال رخ خواهد داد. با توجه به این حقیقت غیرقابل‌انکار که ارزهای دیجیتال آینده پول هستند، در آینده همه جرایم مالی به‌شکلی به این ارزها مرتبط خواهند بود.
ابزارهای نوین
گزینه دومی که برای مقابله با جرایم در دنیای ارزهای دیجیتال اهمیت دارد، ابزارهای تحقیقاتی است. منظور از آن، هم ابزارهای فیزیکی برای جمع‌آوری داده‌ها از دستگاه‌هاست و هم نرم‌افزارهایی برای تحلیل داده‌های جمع‌آوری‌شده.
برای اینکه بتوان بهترین ابزارها را برای محققان بلاک چین توسعه داد، به یک موتور جست‌وجوی جامع بلاک چین نیاز داریم که حجم زیادی از داده‌ها را گردآوری کند و از آنها برای ردیابی آدرس‌های ارزهای دیجیتال در بازارهای دارک نت، صرافی‌ها و خودپردازهای ارزهای دیجیتال استفاده کند.
امروزه راهکارهای جدیدی در بازار هست که می‌توان از طریق آنها، موارد غیرعادی را در تراکنش‌های ارزهای دیجیتال کشف کرد و از آنها به‌عنوان سرنخی برای شروع تحقیقات استفاده کرد.
کلاهبرداران باتجربه با کمک‌گرفتن از پیشرفت‌های فناوری ارزهای دیجیتال، فعالیت‌های خود را به سطوح زیرزمینی ارتقا داده‌اند و ازآنجاکه مجریان قانون عملاً هیچ حضوری در این فضا ندارند، شانس دستگیری آنها بسیار کم است. ازاین‌رو، مجریان قانون اکنون باید با تمرکز بر دانش، ابزار و خدمات، یک راهکار جامع تحقیقاتی ایجاد کنند تا بتوانند در مقابل این نوع جرایم هم حرفی برای گفتن داشته باشند.
هوش دیجیتال در تجزیه‌وتحلیل اشتباهات و آماده‌شدن برای حوادث بعدی نقشی حیاتی دارد. البته گفتنی است که برای افزایش بهره‌وری، همه استراتژی‌های هوش دیجیتال باید قابلیت‌هایی برای آمادگی در مقابل رویدادهای پیش‌بینی‌نشده داشته باشند؛ قابلیت‌هایی که ابزارهای پیشرفته جهانی که منحصراً برای ارزهای دیجیتال طراحی شده‌اند باید از آنها پشتیبانی کنند.
با توجه به افزایش کاربرد و محبوبیت ارزهای دیجیتال، نهادهای اعمال قانون باید برای استخدام کارشناسان نخبه و ایجاد واحدهای تخصصی هوش دیجیتال در درون سازمان خود تلاش کنند. آنها باید تخصص و ابزار مناسب را برای واکنش به رویدادهای مرتبط با ارزهای دیجیتال در اختیار داشته باشند. این دو، یعنی تخصص و ابزار مناسب، اجزای سازنده یک استراتژی هوش دیجیتال قوی هستند.
جرایم در دنیای ارزهای دیجیتال زمینه‌های مختلفی را در بر می‌گیرند؛ از کلاهبرداری‌های مالی گرفته تا قاچاق مواد مخدر و قاچاق حیوانات و انسان. ازاین‌رو، ارزهای دیجیتال بخشی اساسی از تحقیقات هوش دیجیتال را تشکیل می‌دهند؛ اما خوشبختانه فناوری ارزهای دیجیتال در عین پیچیدگی و کارکردهایی که می‌تواند برای مجرمان داشته باشد، فرایند تحقیقات جنایی را نیز تسهیل می‌کند.
رسیدگی به این چالش‌های جدید مستلزم تکامل ابزارهای اعمال قانون، آموزش و راهبردهای مبتنی بر هوش دیجیتال و تحلیل داده‌هاست. خلاصه اینکه ارزهای دیجیتال ماندنی هستند و نهادهای مجری قانون باید همین امروز اقدامات لازم را انجام دهند تا برای افزایش جرم‌های مرتبط با این ارزها در آینده آمادگی داشته باشند.
تردیدی نیست که افزایش محبوبیت ارزهای دیجیتال، جرایم مرتبط با این حوزه را نیز گسترده‌تر خواهد کرد. امروز ارزهای دیجیتال فقط یک ابزار در دست خلاف‌کاران هستند؛ همان طور که پول نیز همیشه این‌طور بوده است. اما مسئله این است که نهادهای مجری قانون نیز برای اینکه بتوانند توانایی مقابله با مجرمان را داشته باشند، باید به این ابزار مجهز باشند و با آن آشنایی کامل داشته باشند.
جرایم ارزهای دیجیتال در ایران
همان طور که در ابتدای مقاله اشاره کردیم، جرایم مرتبط با ارزهای دیجیتال در کشور ما هم به چشم می‌خورند و هر از گاهی اخبار جدیدی از کلاهبرداری‌های این حوزه می‌شنویم. البته این مسئله تا حدودی طبیعی است؛ چراکه محبوبیت ارزهای دیجیتال در ایران در حال افزایش است و همگام با آن، کلاهبرداری‌های این حوزه نیز بیشتر می‌شوند.
توکن‌های جعلی و بی‌ارزش، طرح‌های پانزی و هرمی، کلاهبرداری‌های صرافی‌ها، قاچاق دستگاه‌های ماینر و حملات فیشینگ در قالب ارزهای دیجیتال، همه و همه مواردی هستند که با آنها برخورد داشته‌ایم و انتشار اخبار آنها بازتاب گسترده‌ای در سطح جامعه داشته است.
یکی از انواع کلاهبرداری‌های ارزهای دیجیتال که کاربران ایرانی بسیاری را به خود جلب کرده و به ازدست‌رفتن سرمایه آنها منجر شده، طرح‌های پانزی و هرمی هستند. طرح هرمی به هر پروژه‌ای گفته می‌شود که کاربران برای مشارکت در آن، ملزم به پرداخت مقدار مشخصی از سرمایه و سپس جذب تعداد مشخصی از زیرمجموعه‌ها باشند.
این پروژه‌ها هیچ کار مفید و مولدی انجام نمی‌دهند و تنها راه کسب درآمد آنها، سرمایه‌ای است که اعضای جدید وارد مجموعه می‌کنند. طرح‌های هرمی درصدی از سرمایه اعضای جدید را به‌عنوان سود به اعضای قدیمی‌تر می‌دهند و ازآنجاکه اعضای قدیمی‌تر سود خود را دریافت می‌کنند، گمان می‌کنند که پروژه به‌درستی در حال دستیابی به اهداف خود است؛ در حالی که این‌طور نیست. این طرح‌ها تنها برای افرادی که در رأس هرم قرار دارند سودده هستند و این سود هم به قیمت قربانی‌کردن کاربران جدید به دست می‌آید.
طرح‌های هرمی در ایران سابقه‌ای دیرینه دارند و محدود به ارزهای دیجیتال نیستند. احتمالاً هنوز هم شناخته‌شده‌ترین طرح هرمی در بین ایرانی‌ها «گولد کوئست» است که بسیاری از افراد در آن مشارکت کردند و سرمایه خود را از دست دادند. همین طرح‌ها در دنیای ارزهای دیجیتال هم وجود دارند و تنها تفاوت آنها این است که به‌جای پول فیات، از کاربران خود ارز دیجیتال دریافت می‌کنند.
به‌دلیل مقررات سفت‌وسختی که در ایران وجود دارد، بسیاری از کلاهبرداران که در رأس این هرم‌ها قرار دارند به کشورهای همسایه مهاجرت کرده و پروژه‌های خود را در این کشورها مدیریت می‌کنند. پیشنهاد می‌کنیم به هیچ پروژه‌ای که به هر نحوی ماهیت هرمی دارد اعتماد نکنید و در دام وعده‌های فریبنده آنها درباره سودهای نجومی نیفتید. همه این پروژه‌ها در عین تفاوت‌های اندکی که ممکن است با یکدیگر داشته باشند، ماهیت یکسانی دارند و سرنوشت آنها نیز شبیه به هم است.
یکی دیگر از روش‌های کلاهبرداری که ممکن است ضررهای سنگینی را به افراد وارد کند، فروش دستگاه‌های ماینر قاچاق است. در تیرماه سال ۹۸ بود که سازمان تعزیرات حکومتی اعلام کرد استخراج بیت کوین به‌خودی‌خود منع قانونی ندارد؛ اما انجام آن با دستگاه‌های قاچاق جرم است. در صورتی که دستگاه ماینری تحت‌عنوان قاچاق شناسایی شود، مسئولین مربوطه اجازه ضبط آن را دارند. طبق آخرین قوانین تصویب‌شده، همه ماینرهای ایرانی که تمایل به استخراج بیت کوین دارند باید مشخصات هویتی خود و همچنین اطلاعات دستگاه‌های خود را در سامانه‌ای که وزارت صنعت، معدن و تجارت تعیین کرده ثبت کنند. همچنین در صورت قاچاق‌بودن دستگاه، آنها باید عوارض دولتی پرداخت کنند.
از دیگر موارد رایج جرایم در دنیای ارزهای دیجیتال می‌توان به کلاهبرداری‌های صرافی‌ها اشاره کرد. گفتنی است که در خصوص فعالیت صرافی‌های ارز دیجیتال در ایران، هنوز قانون‌گذاری مشخصی صورت نگرفته است. به‌بیان دیگر، این صرافی‌ها هنوز قانونی اعلام نشده‌اند؛ اما فعالیت آنها منع قانونی هم ندارد.
می‌دانید که صرافی‌های ارز دیجیتال به‌صورت آنلاین هستند و برای استفاده از آنها، نیازی به مراجعه حضوری نیست. از طرفی، کار آنها با ارزهای دیجیتال است که به‌خاطر ماهیتی که دارند، پیگیری آنها دشوارتر از ارزهای فیات است. ازاین‌رو، این امکان وجود دارد که صاحبان صرافی‌ها پس از خروج از کشور، دارایی‌های دیجیتال کاربران را نیز خارج کرده و برای همیشه متواری شوند.
البته این به این معنی نیست که چنین اتفاقی برای همه صرافی‌های ارز دیجیتال رخ خواهد داد؛ همان طور که تعداد زیادی از این صرافی‌ها مدت‌هاست که در کشور خودمان فعالیت می‌کنند و تبادلات موردنیاز کاربران خود را به‌خوبی انجام می‌دهند؛ اما برای پیشگیری از چنین اتفاقاتی، پیشنهاد می‌کنیم ارزهای دیجیتال خود را در حساب صرافی‌ها نگهداری نکنید و آنها را به کیف پول خود انتقال دهید.
انتقال ارزهای دیجیتال به کیف پول‌ها همچنین از ارزهای شما در برابر هک‌ها و حملاتی که ممکن است به این صرافی‌ها انجام شود جلوگیری می‌کنند. باز هم به‌دلیل ماهیت آنلاین صرافی‌ها و حجم بالای سرمایه‌ای که در آنها ردوبدل می‌شود، این وب‌سایت‌ها معمولاً هدف حمله هکرها و سارقان اینترنتی قرار می‌گیرند. با خارج‌کردن سرمایه خود از صرافی‌ها، از آن در برابر چنین حملاتی محافظت می‌کنید.
در نهایت باید اشاره کنیم که صرافی‌ها هم برای تأمین آرامش خاطر کاربران خود و تضمین امنیت آنها، باید نهایت همکاری را با پلیس داشته باشند، از قوانین جدید و تازه‌تصویب آگاه باشند و خود را با آنها هم‌سو کنند، تدابیر امنیتی قوی داشته باشند و همه اقدامات لازم برای محافظت از سرمایه کاربران هم در برابر موانع قانونی و هم در برابر تهدیدهای خارجی را انجام دهند.
جمع‌بندی
در این مقاله تلاش کردیم نگاهی به جرایم در دنیای ارزهای دیجیتال داشته باشیم و این چالش‌ها را هم در سطح بین‌المللی و هم در کشور خودمان ایران بررسی کنیم. همان طور که متوجه شده‌اید، غالب کلاهبرداری‌هایی که در رابطه با ارزهای دیجیتال اتفاق می‌افتند یا از ناآگاهی کاربران ناشی می‌شوند یا از کمبود قوانین واضح و مفید. البته با توجه جدیدبودن ارزهای دیجیتال و زمان کمی که از ظهور آنها گذشته، هردوی این مسائل طبیعی هستند و از همین رو، شاید اولین گام در جهت رفع این چالش‌ها، افزایش آگاهی و آموزش باشد.
نیاز به آموزش و کسب دانش در حوزه ارزهای دیجیتال هم برای کاربران عادی احساس می‌شود و هم برای نهادهای قانون‌گذار. هرچه این نهادها از دانش بیشتری در رابطه با ارزهای دیجیتال برخوردار باشند، بهتر می‌توانند زوایای پیدا و پنهان و چالش‌های موجود در این صنعت را کشف کنند و برای آنها راه‌حل‌های کاربردی ارائه کنند.
در نهایت، راهکار دومی که در طول مقاله به آن اشاره کردیم، یعنی بهره‌گیری از ابزارهای نوین هم می‌تواند کمک بزرگی برای قانون‌گذاران باشد و آنها را در فرایند تشخیص جرایم در دنیای ارزهای دیجیتال و مقابله با آنها یاری کند. فناوری‌های نوین در دنیای کنونی ما با سرعت نور در حال پیشرفت هستند و همان طور که کلاهبرداران و هکرها از آنها استفاده می‌کنند، نهادهای قانون‌گذار و مسئولین مقابله با جرایم نیز می‌توانند از آنها بهره ببرند.
نظر شما